نگرانم! من نگرانم! نگران هوای غبارآلود، نگران فضای آلوده، نگران ذرات سمی پراکنده در آن.
نه، اشتباه نکن. هوای شهر را نمی گویم. هوایی را می گویم که فرزندانمان در آن فکر می کنند ایده می گیرند، دین ستیز می شوند.
آری، درست فهمیدی، فضای مجازی را می گویم. فضای مجازی که هوایش به شدت غبارآلود است .کسانی درآن نفس می کشند که نمی دانی از کجایند و برای کجایند؟
من نگرانم، نگران! نگرانی یک همسر، یک مادر و یک خواهر. من نگران جوانان سرزمینم هستم .
جوانان ما در محیطی اکسیژن استنشاق می کنند که یک قاتل نفس می کشیده است.دختران ما در جایی توییت می کتتد که یک جاهل نفس می کشد.
نمی دانم جناب مسوول! پیامم را دریافت می کنی یانه؟ ولی من نگرانم، نگران جوانانی که امید این مملکت هستند.
آیا صدای مادرانه ی مرا می شنوی ؟؟
